ภายหลังจากทำงานได้ระยะหนึ่ง ก็เกิดความคิดที่จะให้ชุมชนมีกลุ่มเยาวชนขึ้น จึงได้ไปปรึกษากับหลายๆฝ่าย ทั้งกรรมการชุมชน กรรมการสหกรณ์ ครูศูนย์เด็กฯ และกลุ่มเด็กๆในชุมชน จากนั้นจึงได้มีการกำหนดวันประชุมขึ้น ผู้ใหญ่ใจดีหลายๆฝ่ายก็ได้ให้การสนับสนุนให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ในขณะที่เด็กเองก็ให้ความสนใจเป็นอันมาก
(เสียดายที่วันนั้นเราเองไม่ได้เป็นคนถ่ายภาพเก็บบรรยากาศเองทั้งหมด เพราะต้องทำเวที ต้องให้น้องๆช่วยเอากล้องไปถ่ายรูปเก็บภาพกันมาแทน)
-------------------------------------------------------------------
เมื่อเริ่มรับการลงทะเบียนตั้งแต่ 9 โมงเช้า น้องๆที่อาสามาช่วยงานก็มานั่งลงรับทะเบียนให้ โดยมีคุณลุงคำพอง มีชัย ประธานกรรมการชุมชนในขณะนั้น แวะมาช่วยดูงานและให้กำลังใจกับเด็กๆ
อีกด้านหนึ่งนั้น น้องๆอาสาก็ช่วยนั่งเฝ้าอุปกรณ์ ขนมและของรางวัลต่างๆ ที่เตรียมไว้แจกกับเด็กๆที่มาร่วมงาน
ช่วงว่างๆก่อนเริ่มเวที
น้องๆก็เล่นกันเป็นดาราหน้ากล้องกันไปพลางๆ
นี่ก็เยาวชนอีกคนหนึ่งที่มาช่วยงานในวันนั้น แม้ว่าปัจจุบันนี้(2555) เขาไม่ไดทำงานกับกลุ่มเด็กและเยาวชนในชุมชนแล้ว แต่ก็ต้องยอมรับว่าเขามีความสามารถในการจัดเวทีจัดกิจกรรมให้กับน้องๆในชุมชนเป็นอย่างมาก
สำหรับผู้สนับสนุนงาน ก็มีรายชื่อทั้งหมดแปะไว้ในป้ายแห่งนี้ ก็ขอขอบคุณทุกท่านทุกคนทุกภาคส่วนนะครับ ที่ได้ให้การสนับสนุนกันเป็นอย่างดี
พอน้องๆเริ่มทยอยมากันจำนวนหนึ่ง ก็ถึงตาเราขึ้นพูดเปิดงาน จากนั้นก็เป็นการแจกของว่างรอบเช้า
พอเริ่มแจกน้องๆก็เฮโลกันมารับของ เลยต้องทำการจัดระเบียบจัดแถวกันซักนิดนึง ขณะที่ในครัวเองก็สาระวนกับการเตรียมอาหารกลางวันและผลไม้ให้กับเด็กที่มาร่วมงาน
จากนั้นป้าจ๋า ประจวบ ทิทอง ประธานสหกรณ์เคหสถานนวมินทร์บุญส่งในขณะนั้น ก็ขึ้นกล่าวให้ความรู้กับน้องๆ และช่วยดูแลเวทีไว้ให้วุ่นวายมากนัก แต่จะหนักไปอย่างหลังมากกว่า เพราะน้องๆส่วนมากเป็นเด็กเล็ก เวทีเลยวุ่นวายกันพอสมควร
หลังจากนั้นก็มีการเล่นเกม ตอบคำถามเล็กน้อย แล้วก็เป็นการพาเวทีเข้าสู่การเลือกตัวแทนกลุ่มเยาวชน
เสร็จแล้วก็พาน้องๆเล่นกิจกรรม ให้ออกมาร้องออกมาเต้นกันซักพักใหญ่ๆ จากนั้นก็แจกอาหารจากกลางวันแล้วปิดเวทีลง แต่สำหรับตัวแทนที่ได้รับการคัดเลือก จะต้องไปประชุมวงเล็กกันต่อว่าจะทำอะไรกันต่อไป
และสุดท้ายก็เป้นภาพบรรยากาศในเวทีในจุดต่างๆ ซึ่งน้องๆหลายๆคนที่ช่วยกันเก็บภาพเอาไว้นะครับ
--------------------------------------------
ท้ายสุดหลังงานวันแม่ กลุ่มเยาวชนก็ล้มไปโดยไม่สามารถรวมกลุ่มคุยกันได้อีก หลายๆคนย้ายออกจากชุมชน บางคนไม่ถูกกับเด็กอีกกลุ่ม
บทเรียนที่ได้ก็คือ เราไม่ควรรวมเด็กๆมาเป็นกลุ่มใหญ่ๆเข้าด้วยกัน เพราะงานจะเดินไม่ได้เลย แต่ควรจะหนุนกลุ่มเล็กๆที่มีอยู่ตามธรรมชาติของพวกเรา แล้วให้แต่ละกลุ่มนั้นสร้างงานมาชนกันเองด้านบนจะดีกว่า สำหรับเป็นบทเรียนนี้ก็ได้แลกมาจากวันเวลาที่สูญเสียไปพอสมควรเลยทีเดียว
