วันนี้รับหน้าที่เป็นแมสเซนเจอร์ รับส่งเอกสาร เริ่มด้วยไปรับเอกสารที่นิด้า จากนั้นไปส่งผู้ว่าที่ กทม. (แถวๆเสาชิงช้า) จากนั้นก็ไปส่งที่โรงพยาบาลรามาี อีกที่หนึ่ง จากนั้นก็เป็นงานส่วนตัวที่ต้องเอาเอกสารสำเนาไปส่งมูลนิธิเพื่อผู้บริโภค ซึ่งอยู่ใกล้ๆอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ จากนั้นก็ขึ้นรถเมล์ไปทางลาดพร้าว มุ่งหน้าไปที่เดอะมอลล์บางกะปิ เพื่ิอไปจ่ายค่าโทรศัพท์ที่ลืมจ่ายมาเกือบ 2 เดือนละ
ออกบ้านตั้งแต่ 9 โมงเช้า กลับเข้าชุมชนอีกทีก็เกือบ 4 โมงเย็นละ ชีวิตวันนี้ ใช้เวลาอยู่ในรถเมล์ไปเกือบทั้งวันเลย เวลาบางส่วนหมดไปกับการเดินเพื่อย้ายตำแหน่ง ทั้งจากป้ายรถเมล์ไปยังสถานที่เป้าหมาย และการเดินออกจากสถานที่เิิดิมไปยังพื้นที่ี่ที่มีรถเมล์สายที่ต้องการผ่านมาจอด แม้ว่าวันนี้จะมีเมฆมาก แดดไม่ค่อยมี แต่อากาศก็อบอ้าวสมควร แม้นั่งอยู่เฉยๆเหงื่อก็ไหลออกมาเองเลยทีเดียว ถ้าไม่มีลมพัดมาเป็นระยะๆด้วยหละก็ เราอาจจะเป็นลมไปหลายรอบแล้วก็เป็นได้
ช่วงนี้ฝนตกบ่อยทุกเย็น บางวันก็เมฆครึ้มมาตั้งแต่กลางวัน แล้วก้มาลงปรอยๆช่วงเย็น ทำให้เล่นแบดได้ไม่นานมากนัก คนเล่นก็ลดจำนวนลงไปบ้าง เริ่มแผ่วๆลงไปละ จะทำยังไงต่อดีนะ ไม่เป็นไร ปล่อยไปก่อนละกัน อะไรทำได้ก็ทำ
วันนี้ดทรหาพี่อ้อยจากเขตตลิ่งชัน เกี่ยวกับสายพลาสติกที่ฝากซื้อเอาไว้ ซึ่งได้เรื่องว่า วันนี้พี่ซึ่งทางธนเหนือจะมาทำข้อมูลที่นิด้า เดี๋ยวแกจะถือติดมือมาด้วย ก็นับไว้โปรเจคตัวนี้เดินหน้าได้ค่อนข้างไวเลยทีเดียว แต่ก็ย่างว่าหละนะ ชีวิตนี้ไม่มีอะไรง่าย บางพรุ่งนี้แกอาจจะไม่ได้เามาด้วย อาจจะลืมหยิบมา อาจจะไม่ว่างไปซื้อมา อาจจะติดงานไม่ได้มา ... และเอามาแล้ว ได้สายมาแล้ว เด็กๆอาจจะไม่ทำด้วย คนในชุมชนอาจจะไม่สนใจไม่ร่วมด้วย ..เ้ฮ้อ.... ก็ช่างเถอะ อะไรก็เกิดขึ้นได้ ทำใจเผื่อผิดหวังไว้ก่อน จะได้ไม่เจ็บมาก แล้วก็ทำต่อไปเท่าที่จะทำได้ แค่รู้ว่าเราทำเพื่อใคร แค่รู้ว่าเราทำเพื่ออะไร เราเข้าใจ ถึงคนอื่นในชุมชนไม่เข้าใจก็ไม่เป็นไร ... ชีวิตก็อย่างนี้หละ ผิดหวังเป็นเรื่องธรรมดา ช่างมัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น